Κατά τη δεκαετία που διδάσκω στην Type & Media, έχω δει πολλούς μαθητές να ξεκινούν τα μαθήματα χωρίς προηγούμενη εμπειρία στον σχεδιασμό τυπογραφικών στοιχείων. Στους οκτώ μήνες που διαρκεί η σειρά μαθημάτων, μαθαίνουν τη δομή των γραμματομορφών (letterforms) και τις αρχές κατασκευής που τους επιτρέπουν να δημιουργήσουν καλοσχεδιασμένες οικογένειες γραμματοσειρών (οι οποίες δεν είναι πάντα ιδιαίτερα πρωτότυπες, αλλά αποτελούν πειστικές εκτελέσεις χωρίς προφανή λάθη). Αφού φτάσουν να κατέχουν την επίσημη εκτέλεση των τυπογραφικών στοιχείων, μπορούν έπειτα να αναλογιστούν τρόπους εφαρμογής των ικανοτήτων τους. Προφανώς, η δημιουργία τυπογραφικών στοιχείων που είναι υπερβολικά παρόμοια με υπάρχοντα μοντέλα δεν δικαιολογεί την προσπάθεια που απαιτεί η διαδικασία. Ή όπως λέει ο Erik Van Blokland, συνάδελφός μου στην Type & Media: «Αν μια οικογένεια γραμματοσειρών κάνει καλά τη δουλειά της, δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουμε καινούργια.»Click to Edit
Regular
16px
Κατά τη δεκαετία που διδάσκω στην Type & Media, έχω δει πολλούς μαθητές να ξεκινούν τα μαθήματα χωρίς προηγούμενη εμπειρία στον σχεδιασμό τυπογραφικών στοιχείων. Στους οκτώ μήνες που διαρκεί η σειρά μαθημάτων, μαθαίνουν τη δομή των γραμματομορφών (letterforms) και τις αρχές κατασκευής που τους επιτρέπουν να δημιουργήσουν καλοσχεδιασμένες οικογένειες γραμματοσειρών (οι οποίες δεν είναι πάντα ιδιαίτερα πρωτότυπες, αλλά αποτελούν πειστικές εκτελέσεις χωρίς προφανή λάθη). Αφού φτάσουν να κατέχουν την επίσημη εκτέλεση των τυπογραφικών στοιχείων, μπορούν έπειτα να αναλογιστούν τρόπους εφαρμογής των ικανοτήτων τους. Προφανώς, η δημιουργία τυπογραφικών στοιχείων που είναι υπερβολικά παρόμοια με υπάρχοντα μοντέλα δεν δικαιολογεί την προσπάθεια που απαιτεί η διαδικασία. Ή όπως λέει ο Erik Van Blokland, συνάδελφός μου στην Type & Media: «Αν μια οικογένεια γραμματοσειρών κάνει καλά τη δουλειά της, δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουμε καινούργια.»Click to Edit
Regular Italic
16px
Πολλοί άνθρωποι που σχεδιάζουν τυπογραφικά στοιχεία σήμερα έχουν ικανοποιητικές ικανότητες σχεδίασης, μα δεν έχουν καμία επιθυμία να προοδεύσουν σε αυτόν τον χώρο (πόσο μάλλον να επαναστατήσουν εναντίον του), δημιουργώντας πρωτότυπες λύσεις. Μπορούμε, λοιπόν, να τους αποκαλούμε σχεδιαστές; Πιστεύω πως όχι, όπως δεν μπορούμε να αποκαλούμε συγγραφέα κάθε γρήγορο και ακριβή δακτυλογράφο. Το περιεχόμενο είναι τουλάχιστον τόσο σημαντικό όσο η μορφή και οι ιδέες που εκφράζουμε είναι τόσο σημαντικές όσο ο τρόπος που τις εκφράζουμε.Click to Edit
Regular
0px
Παρ’ όλο αυτό το ενδιαφέρον για τα τυπογραφικά στοιχεία και τις πρωτόγνωρες συνθήκες για τους σχεδιαστές τους, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων γραμματοσειρών πάσχει από έλλειψη πρωτοτυπίας. Όπως συμβαίνει και στη μουσική βιομηχανία, όπου οι διασκευές και τα ρεμίξ συχνά έχουν μεγαλύτερη απήχηση από την πρωτότυπη μουσική, φαίνεται ότι οι σχεδιαστές γραμματοσειρών προτιμούν να εκμεταλλεύονται προϋπάρχοντα επιτυχημένα μοντέλα, αντί να προσπαθούν να βρουν νέες λύσεις. Μόλις πριν από λίγες δεκαετίες, οι νέες οικογένειες γραμματοσειρών περνούσαν από μία αυστηρή διαδικασία εξέτασης, ώστε να εξασφαλίζεται ότι ικανοποιούσαν τα καλλιτεχνικά και τεχνικά κριτήρια του εκδότη.Click to Edit
Σήμερα, η αυτοέκδοση έχει εξαλείψει τέτοιες διαδικασίες και έτσι υπάρχει περιορισμένη κριτική θεώρηση και ελάχιστη προσπάθεια να προστεθεί κάτι νέο στην εξέλιξη του επαγγέλματος. Καθώς ο ποιοτικός έλεγχος μειώνεται, η μετριότητα αφθονεί. Δεκάδες ιστολόγια (μαζί τους και τα μέσα ενημέρωσης για θέματα τυπογραφίας) επανεκδίδουν απλώς δελτία τύπου, χωρίς να διαχωρίζουν ανάμεσα στο μάρκετινγκ και τις ανεξάρτητες παρουσιάσεις, επαινώντας γραμματοσειρές που στερούνται έμπνευσης και θεσμοθετώντας το μέτριο. Πολλές διοργανώσεις βραβείων σχεδιασμού κάνουν το ίδιο, διαιωνίζοντας την ψευδή ιδέα του τι αποτελεί υψηλή ποιότητα. Δεν χρειαζόμαστε άλλες γραμματοσειρές σαν αυτές.Click to Edit
Regular
0px